به گزارش پایگاه خبری راه وطن رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی مشترک ایران و چین سوء مدیریت و دعواهای جناحی را دو مشکل عمده در مسیر مقابله با تحریم ها برشمرد و گفت: اگر سیاستمداران و تصمیم گیران ما بر روی معیشت و اقتصاد مردم متمرکز شوند، اثرات تحریم به مراتب کمتر خواهد شد.
اقتصاد ایران که در بیش از یک دهه گذشته تحت تاثیر تحریم های یکجانبه و فشارهای حداکثری آمریکا قرار داشته، از نیمه دوم امسال وارد شرایط جدیدی شده است؛ یعنی در کنار تحریم ها، بدعهدی اروپایی ها در فعال سازی مکانسیم ماشه با وجود مخالفت چین و روسیه و پایان عمر قطعنامه ۲۲۳۱ را شاهد بوده است؛ در کنار این تحولات، تصویب عضویت ایران در کنوانسیون های پالرمو و سی اف تی که زمینه ساز بهبود وضعیت ایران در گروه ویژه اقدام مالی است، بارقه امیدی برای فعالان اقتصادی بود تا گشایش های بیشتری در تعاملات تجاری کشور فراهم شود. در چنین شرایطی این سوال پیش می آید که چه آینده ای در انتظار اقتصاد ایران است و آیا تاب آوری اقتصادی ایران پس از ۱۵ سال اعمال تحریم های مختلف به حدی رسیده که تجربه های گذشته تکرار نشود یا خیر.
برای پاسخ به این پرسش و یافتن راهکارهایی که می تواند اقتصاد ایران را از شرایط کنونی عبور دهد، استودیوی ایرنا میزبان مجیدرضا حریری رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین بود؛ او در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی ایرنا به موضوعات مهمی چون پیوستن ایران به کنوانسیون های سی اف تی و پالرمو، اثر مکانسیم ماشه، آثار تحریمی و توسعه تجارت خارجی با چین پرداخت.
متن این گفت و گو به شرح زیر است:
مشکل مراودات بانکی ما تحریم های آمریکاست نه FATF
ایرنا: پس از سالها تعلل بالاخره ایران به سی اف تی و پالرمو پیوست این امر در بهبود شرایط ایران در FATF و تاثیر آن بر تجارت خارجی را چطور ارزیابی می کنید؟
حریری: ۲ تا پیش فرض را طرح کردید که من نمی دانم چقدر صحیح است؛ یکی اینکه سی اف تی و پالرمو تصویب شد پس به زودی مشکل ما با گروه ناظر اقدام مالی یا همان اف ای تی اف حل میشود که من چنین تصوری ندارم که به زودی حل شود زیرا تحفظاتی را مجلس شورای اسلامی، شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت نظام در قانون اعلام کرده اند؛ یا باید از تحفظات بگذریم یا اینکه این قصه به اشکال مختلف ادامه دارد.
پیش فرض دوم این است که اگر چنین اتفاقی بیفتد و عضو اف ای تی اف شویم، برخی از مشکلات تجاری یا بخش عمدهای از مشکلات جاری حل می شود که این چنین نیست.
ما تا امروز که صحبت می کنیم تحت تحریم بانکی آمریکا هستیم یعنی وقتی تحت تحریم هستیم یعنی اصلاً ما را در بانک راه نمی دهند که بعد از ما بپرسند که آیا الزامات اف ای تی اف را رعایت میکنید یا خیر؛ بر اساس قواعد تحریم ثانویه، همه مبادلات ما اگر از طریق سیستمهای بانکی باشد، آن بانکی که با ایران کار می کند، تحریم می شود.
طی سالهای گذشته در دوران برجام یا قبل از سال ۲۰۱۷ میلادی که ایران در منطقه خطر اف ای تی اف قرار گرفت هم نمی توانستیم از سیستم بانکی استفاده کنیم به دلیل اینکه بانک هایی که با ما کار کرده بودند، مجبور شدند جرایم بسیار زیادی را به خاطر نقض تحریم ها به آمریکا پرداخت کنند.
پس اکنون مشکل تجارت ما FATF نیست بلکه تحریم آمریکاست؛ ما مثل یک پرندهای در قفس تحریم قرار گرفتیم حالا اگر شاه بال های ما را کَنده باشند و با FATF آن شاه بال ها رشد کنند، باز هم این پرنده نمی تواند از قفس رها شود.
ولی این اقدامات به خودی خود چیز بدی نیست، هر چند ۲ فایده نیز دارد، یکی این است که اگر به هر دلیلی ما یک روزی شرایط تحریمی را بتوانیم، رفع کنیم، دیگر معطل اف ای تی اف نمی شویم و به سرعت به سیستم بانکی باز می گردیم، و دیگر اینکه افرادی که بهانه می گیرند و می گویند که مشکل مملکت ما به خاطر نپیوستن به اف ای تی اف است به یک فهم عمومی می رسند.
هم تحریم آمریکا و هم FATF روابط بانکی ما را ممنوع کرده است؛ در سال ۱۴۰۳ حدود ۱۴۰ تا ۱۵۰ میلیارد دلار با دنیا مبادله کردیم یعنی میشود در شرایط تحریمی نیز خیلی از کارها را نیز انجام داد البته چه بهتر که این تحریم ها نباشد تا بتوانیم بهتر کار کنیم.
مکانسیم ماشه ارتباطی به تجارت عادی ما ندارد
ایرنا: برخی معتقدند هم عضویت ایران در FATF و هم اجرای مکانیسم ماشه اثر چندانی روی تجارت ایران ندارد، نظر شما چیست؟
هیچ ربطی بین این دو موضوع نیست؛ مکانیسم ماشه یعنی برگشت به قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه ایران است ما هفت قطعنامه در شورای امنیت سازمان ملل داریم که پنج مورد آن تحریم های متفاوت است که بر اساس آن هر کس که با ایران در صنایع هستهای یا موشکی کار کند، از نظر مبادلات مالی تحریم می شود که این هیچ ارتباطی با تجارت عادی ما با دنیا ندارد.
آنچه که اکنون منع برای تجارت ما با دنیاست بحث اسنپ بک نیست بحث تحریم های آمریکاست. از منظر روسیه اسنپ بک که در شورای امنیت مطرح شده، موضوع شکست خورده است و حتی به طور رسمی هم وزارت امور خارجه روسیه اعلام کرد که این تحریم ها از روی سایت سازمان ملل نیز برداشته شود.
اینقدر که هر دو تا مسئلهای را بزرگ می کنند من تاثیر بزرگی از لحاظ اقتصادی نمیبینم، حتماً تاثیر سیاسی می تواند داشته باشد. هدف تحریم کننده ما از تحریمها ایجاد وحشت عمومی بوده است و اگر کسی در داخل یا خارج به این وحشت عمومی دامن میزند، دانسته یا ندانسته در همان تله تحریمکنندگی گیر کرده است.
