به گزارش پایگاه خبری راه وطن به نقل از ایرنا وزیر امور خارجه ترکیه در حالی تلاش کرد دولت ترکیه را نگران مردم سوریه و آینده این کشور نشان دهد و در سایه این تلاش هم انگشت اتهام را به سوی ایران گرفت که باید از او پرسیده شود اشغال جولان سوریه، بمباران بخشهای مختلف این کشور و پیشروی در آن از سوی کدام رژیم صورت میگیرد؟ آیا تمامیت ارضی سوریه را ایران تهدید میکند یا رژیم صهیونیستی؟
روابط ایران و ترکیه به عنوان دو کشور همسایه و صاحب تمدن، قدمتی طولانی، تاریخی و آغشته به انواع جنگها و صلحها دارد. در چهار دهه گذشته این روابط را متغییرهای مختلف متاثر ساخته است اما دو کشور تلاش کردهاند ضمن رعایت اصول همسایگی؛ از اثرگذاری دخالتهای خارجی و سوتفاهمات بر کیفیت این روابط پیشگیری کنند. رویدادهای اخیر در منطقه پس از هفت اکتبر، چنان شتابان این متغییرها را تغییر داد که برای بسیاری از مسئولان، مقامات و نیز تحلیلگران و رسانههای کشورهای منطقه فرصت درک درست رویدادها و تصمیمگیری و اظهارنظر درباره آنها را نداد. با این همه شتاب تحولات نباید مقامات منطقه را از منطق تحولات دور و به تناقض در اظهارات رهنمون شده و مانند «هاکان فیدان» وزیر امور خارجه ترکیه دچار اشتباه تحلیلی و محاسباتی کند.
مروری بر اظهارات فیدان و واکنش ایران
وزیر امور خارجه ترکیه روز جمعه ۱۰ اسفند در گفتوگوی اختصاصی با شبکه الجزیره عربی، ضمن تشریح تحولات منطقه، در بخشی از سخنان خود ادعاهایی را متوجه جمهوری اسلامی و سیاست منطقهای تهران کرد که با واکنش سخنگوی وزارت امور خارجه ایران روبرو شد. فیدان در پاسخ به ادعای حمایت ایران از کردهای سوریه، مدعی شد: «اگر سیاست (ایران) در سوریه این گونه باشد، من تصور نمیکنم سیاست صحیحی باشد. اگر شما بخواهید با حمایت از یک گروه در داخل کشوری دیگر ناآرامی ایجاد کنید، کشورهای دیگر هم میتوانند شما را با حمایت از برخی گروهها آزار دهند. منابع و توانمندیهایی که شما (ایران) در اختیار دارید، دیگران نیز در اختیار دارند و اگر میخواهید کسی خانه شیشهای شما را با سنگ نزند، به خانه دیگران سنگ نزنید».
وزیر امور خارجه ترکیه در بخش دیگری از اظهارات خود درباره ایران به سیاستهای منطقهای تهران پرداخت و مدعی شد: ایران برای حفظ نفوذ خود در عراق و سوریه، بهایی فراتر از دستاوردهایش پرداخت کرده و از تحولات اخیر درسهای بزرگی گرفته است.
این بخش از اظهارات فیدان با واکنش سخنگوی وزارت امور خارجه ایران روبرو شد و «اسماعیل بقائی» در پیامی با تاکید بر اینکه ایران در پنج دهه گذشته به دنبال هیچ جاهطلبی منطقهای نبوده است، نوشت: «همه دغدغه ما حمایت از مردم فلسطین و پشتیبانی از آرمانهای آنان در مبارزه با اشغال و تجاوز و جلوگیری از سلطه اسرائیل بر منطقه بوده است. ما نخستین کشوری بودیم که با کودتا علیه دولت ترکیه مخالفت و با آن مقابله کردیم. ما از جمله نخستین کشورهایی بودیم که از کنار گذاشتن سلاح توسط پ. ک.ک استقبال کردیم و آن را گامی مهم در جهت تقویت امنیت در کشور همسایه خود ترکیه دانستیم. ما در مواضع اصولی خود ثابتقدم هستیم و هر روز از سیاستی به سیاستی دیگر تغییر موضع نمیدهیم».
اگر کمک به حفظ دولت و رئیسجمهوری قانونی کشوری، امری پسندیده است که چرا ایران باید از آن منع و برای آن سرزنش شود و اگر نیست چرا در سال ۲۰۱۶ چنین درخواستی از سوی آنکارا به تهران ارسال شد؟تناقض در اظهارات فیدان
گفتوگوی نیم ساعته وزیر امور خارجه ترکیه با شبکه الجزیزه قطر به ویژه در بخشهای مربوط به ایران، مجموعهای از تناقض را دربرگرفته که نیازمند بررسی دقیق است.
۱- جمهوری اسلامی ایران بر مبنای سیاست همسایگی از یک سو و تامین امنیت منطقه با همراهی کشورهای منطقه از سوی دیگر، ثبات همه کشورهای همجوار خود را ثبات خود میداند و معتقد است ناامنی، ترور و جنگ در داخل مرزهای هر سرزمینی در خاورمیانه همه کشورهای منطقه را تحت تاثیرقرار داده و این ناامنی به منطقه سرریز می شود. تهران مسیر امن حراست از امنیت هر سرزمینی را دولت قانونی آن کشور میداند و از این رو زمانی که دولت قانونی سوریه برای حراست از امنیت سرزمینی خود از تهران کمک مستشاری خواست دریغ نکرده و در این کشور با حفظ اصول خود حضور یافت. دقیقا مشابه همان کاری که در زمان درخواست کمک «رجب طیب اردوغان» رئیسجمهور ترکیه در جریان کودتای غیرقانونی علیه دولت در سال ۲۰۱۶، انجام داد و این کودتا با شکست روبرو شد.
