کمتر از ۲ ماه از روی کار آمدن دولت جدید «دونالد ترامپ» می‌گذرد. رئیس‌جمهوری آمریکا که پیشتر وعده داده بود جنگ اوکراین را به سرعت پایان می‌دهد، حال با وجود دست‌اندازهای مختلف فاز اجرایی وعده‌های انتخاباتی خود را آغاز کرده است.
در همین پیوند، اغراق‌آمیز نیست اگر بگوییم جهان در دو هفته گذشته وقایع عجیب و البته جدیدی را تجربه کرد؛ وقایعی که برخی محققان از آن با عنوان بازه تاریخی آغاز نظم نوین جهانی یاد کرده‌اند.
کنفرانس امنیتی مونیخ با توجه به موضع‌گیری‌های غافلگیرکننده و تحریک‌آمیز مقام‌های دولت جدید آمریکا، حاوی پیام‌های تلخی برای اروپا بود و ضربه شدیدی به مناسبات دو سوی آتلانتیک وارد کرد
کارشناسان اتفاق‌های روزهای گذشته را هم‌سطح با وقایع کنفرانس یالتا دانسته‌اند؛ جایی که متفقین جنگ جهانی دوم، مطمئن از پیروزی قطعی خود در جنگ، به تقسیم جهان میان خود پرداختند و نظمی را سر و سامان دادند که به تعبیری تا دهه ۹۰ میلادی و اضمحلال شوروی و به نقلی بدیع‌تر، تا همین ۲ هفته قبل در شصت و یکمین کنفرانس امنیتی مونیخ به طول انجامید.
ترامپِ دورِ دوم مترصد انجام کاری شده که احتمالا نظمی کهنسال را بر انداخته و به شکل‌گیری معادلات جدید در نظام بین‌الملل خواهد انجامید؛ نظمی که از دل وقایع بعد از جنگ دوم جهانی و ورود ایالات متحده به این جنگ به سود فرانسه و انگلیس پایه‌ریزی شد.
ترامپ باز هم اروپا را غافلگیر کرد
ماجرا از جایی آغاز می‌شود که بر همگان آشکار شد دولت دوم ترامپ مواضعی به غایت متفاوت از دولت «جو بایدن» در پرونده جنگ اوکراین اتخاذ خواهد کرد. این مساله مهم بود و کشورهای اروپایی را منتظر اعلام رسمی این دستورکار جدید نگاه داشت. اروپایی‌ها دل نگران از سیاست جدید کاخ سفید و البته درمانده از حل بحران اوکراین به تنهایی، احتمالا منتظر شاخ و شانه کشیدن ترامپ برای کرملین و اتمام جنگ با تهدید روسیه و کاربرد ابزارهای سخت دیگر بودند.
واقعیت اما به گونه‌ای کاملا متفاوت رقم خورد. ترامپ، «ولودیمیر زلنسکی» را دیکتاتور و بی کفایت خطاب کرد و او و اوکراین را در این جنگ مقصر دانست. ناگهان همه چیز تغییر کرد و اروپای مستاصل را درگیر چالشی جدید کرد؛ چالشی که هرچه زمان می‌گذرد، بر عمق و وسعت آن افزوده و کم کم به مساله‌ای وجودی برای اتحادیه اروپا بدل می‌شود. البته شاید واژه ناگهان هم لغت درستی نباشد؛ چرا که برای اروپایی که ترامپ اول را دیده بود، از قبل روشن بود که بازگشتش، به معنای چالش و دردسر خواهد بود اما چالشی احتمالا نه با این وسعت و شدت.
کنفرانس امنیتی مونیخ؛ حمله به اروپایی که در انتظار همگرایی بود
کنفرانس امنیتی مونیخ از سال ۱۹۶۳ به‌عنوان یک رویداد کلیدی در بحث‌های امنیت جهانی شناخته می‌شود. شصت و یکمین دوره این کنفرانس و از دید بسیاری از کارشناسان، مهم‌ترین کنفرانس سالیانه طی این ۶۱ سال، در ۱۴ تا ۱۶ فوریه (تقریبا ۲ هفته قبل) در آلمان برگزار شد. محور اصلی این دوره، تلاش برای پایان بخشیدن به جنگ اوکراین در آستانه سومین سالگرد آن بود.
رهبران کشورها هریک از زاویه‌ای خاص به مساله نگاه و نقطه نظر خود را بیان کردند. تمامی سخنرانان اما در مساله‌ای اشتراک نظر داشتند؛ همراهی با اوکراین و محکوم کردن روسیه با شدت و ضعف و به بیان‌های مختلف.
دولت ایالات متحده از نظر فرهنگی خود را متحد جنبش‌های پوپولیستی دست راستی در اروپا می‌داند که می‌خواهند پروژه اروپایی را درست مانند مسکو نابود کنند
ثبت دیدگاه