به گزارش پایگاه خبری راه وطن به نقل از ایرنا جمعی از خانواده کامکار پس از ۶ سال کنسرت «آتش زنده» را برگزار و آن را به فریدون شهبازیان آهنگساز و رهبر ارکستر فقید تقدیم کردند.
با این وجود بعضی از قطعههای محلی و شاد اجرا شده در این کنسرت با ارکستر همخوانی نداشت، هر کدام از آنها گونههای متفاوت موسیقی را تداعی میکنند و برخی از مخاطبان نیز بر این موضوع انتقاد داشتند و کنسرت انتظارات آنان را برآورده نکرده بود و خواستار اجرای اصیل موسیقی کامکارها همچون گذشته بودند اما در مقابل برخی از مخاطبان که بعضا برای نخستین بار در کنسرت گروه کامکارها حضور داشتند، از چنین اجرایی راضی بودند.
موسیقی گروه «کامکارها» با ویژگیهایی همچون ملودیهای زیبا، ریتمهای متنوع، استفاده از سازهای سنتی ایرانی و تلفیق موسیقی کردی و ایرانی شناخته شده و تاکنون توانسته با اجرای قطعاتی با مضامین عاشقانه، حماسی و عرفانی، طیف گستردهای از مخاطبان را به خود جذب کند. خانواده کامکارها نیز در اجرای شب گذشته قصد داشتند اعلام حضور کنند و بگویند همچنان هستند و این موسیقی را حفظ میکنند.
در معرفی کنسرت آمده بود؛ «آتش زنده؛ شعلهای فروزان در موسیقی، «ناگری زیندو» در زبان کردی به معنای «آتش زنده» است؛ آتشی که نه تنها روشنی و گرما میبخشد بلکه نمادی از زندگی، امید و استمرار است. این نام، به خوبی روح این کنسرت و موسیقی گروه کامکارها را نمایان میکند.
گروه کامکارها همچنین پیش از این آلبومی به نام «آتش زنده» منتشر کرده بود، اثری که به یاد استاد علیمردان موزیسین و خواننده برجسته کرد ساخته شد. استاد علیمردان در جایی گفته بود: «من موسیقیای خلق کردهام که آیندگان از آن زیبایی دریافت میکنند» موسیقی او همچنان مانند آتشی زنده، روشن، گرمابخش و الهامبخش نسلهای بعدی است.
این کنسرت، ترکیبی از نوای آشنا و آثاری تازه، با تنظیم ارکسترال، روح و قلب مخاطبان را به سفر در میان کوهستانها و دشتهای کردستان خواهد برد. آتش زنده، تلاشی است که چون شعلهای در قلب موسیقی بسوزد و خاموش نشود.»
